Klatka schodowa

Nyx powoli przemieszczał się po schodach, a jego głowa pełna była różnego rodzaju myśli.
Po pierwsze, obawiał się o towarzyszkę. Ostatecznie, grała samotnie, nieprawdaż?
~Dobra, ale czego oczekujesz po Avengersie?~Przemknęło mu przez głowę. Coś mu nie grało... Wisiało w powietrzu. i wyjątkowo nie był to zapach Oneshota.
-Ktoś jeszcze ma wrażenie, że to jebnie?-Spytał na głos, idąc dalej. Tak, wyczuwał w kościach, że coś nadciąga... A raczej, że coś się szykuje.
I to coś złego.
Tak czy siak, schodził coraz niżej w poszukiwaniu odpowiedzi. Był ciekaw, jak to się potoczy dalej. Ale i się też obawiał.
Czyli w sumie standardowa misja dla S.H.I.E.L.D.

Lepiej było jednak uważać cały czas, nawet jeśli wszystko wydawało się bezpieczne, a tutaj jednak była w miejscu, gdzie ciągle była narażona na jakiegoś przeciwnika. Przecież oni wręcz weszli w paszczę potwora, na własne życzenie. No ale cóż, tak naprawdę nie mieli innego wyjścia. No i teraz nie było czasu na zastanawianie się nad tym. Tym bardziej, że miała problem w postaci tego, że została właściwie sama, odcięta najwyraźniej od innych nawet drogą komunikacji.
Pisk, który usłyszała nie polepszył sytuacji i z trudem opanowała się przed głośną reakcją, która byłaby bardzo niekorzystna dla niej. Na szczęście szybko zniknął, więc jakoś jej się udało i jedyne co jej zostało to spróbować przywrócić się do porządku, bo jednak odgłos wpłynął na nią. Tym bardziej musiała ze względu na fakt, że komunikator zaczynał chyba z powrotem działać. Potrząsnęła głową i postarała się skupić na głosie dochodzącym z urządzenia. I tego właśnie potrzebowała, żeby się ożywiła. Informacja przekazana jej przez Samsona, jak i rumor sprawiły, że adrenalina na nią zadziałała.
- Ruszam w waszą stronę - rzuciła jedynie szybki komunikat, po czym skierowała się do klatki schodowej, przygotowując od razu broń. Warto było ją mieć gotową do użycia natychmiast skoro tak była potrzebna, a nie wiedziała, co dokładnie tam zastanie.

-Romeo, nie szalej z miłości. Jak ci się koleżanka podoba, zaproś ją na kawę.-Powiedział Nyx z uśmieszkiem tańczącym gdzieś w głębinach jego ust. Tak, to pasowało do tego, co chciał przekazać.
-Zanim zdecydujecie się pobić, stawiam trzy dolce na Samsona. Ktoś przyjmuje?-Dodał, słysząc wymianę zdań z tyłu. Ruszanie naprzód po schodach nie przebiegało szybko, tym bardziej, że trzeba było uważać gdzie się stawia. Raz prawie się poślizgnął, co wymagało gwałtownego chwycenia się wystającej rury... Która po tym wydarzeniu uznała, że warto się ułamać i z trzaskiem polecieć na dół.
-Cóż... teraz przynajmniej wiemy, jak daleko na dno-Powiedział z powagą, schodząc dalej. Poprawił kołnierz, wykorzystując to jako okazję do zasłonięcia twarzy... I rozbrzmiał komunikator. No proszę, Wdowa powracała. Miło wiedzieć, zawsze coś

Nie mogła się spodziewać czegokolwiek dobrego, ale i tak, gdy tylko dotarła do klatki schodowej, gdzie miała znaleźć resztę agentów, aż się zatrzymała. To, co zobaczyła rzeczywiście wyglądało źle. Bardzo źle. Jej broń tutaj mogła mieć duże znaczenie, tylko był jeden problem. Oni byli sporo nad nią, a ona nie miał dużo czasu, żeby do nich dotrzeć. Szczególnie, że i tak ciężko było bez schodów. W dodatku, niewielka przestrzeń sprawiała, że użycie broni może przełożyć się jedynie na więcej szkód. Z drugiej strony, miała przynajmniej element zaskoczenia, ponieważ wyglądało na to, że Absorbing Man jeszcze jej nie zauważył. Na szybko wykalkulowała, co się najbardziej opłaci i podjęła decyzję.
Nie było czasu do stracenia i szybko zredukowała trochę dystans między nią a resztą, po czym ustawiła się tak, żeby móc na spokojniej wycelować i aby wystrzał nie zawadził o nic, co nie było jej celem. Odczekała jeszcze chwilę, aż reszta się odsunie choć trochę, żeby stała się im jak najmniejsza krzywda i w końcu wystrzeliła, mając nadzieję, że przynajmniej osłabi ich przeciwnika.