Sala tronowa

Sala tronowa wielkiego i potężnego Doktora Dooma. Jest dużych rozmiarów i jest bardzo dobrze pilnowana przez różnego rodzaju roboty, żołnierzy, kamery i inne ciekawe środki bezpieczeństwa. Znajduje się tu duży tron, który od razu przyciąga uwagę każdego kto wejdzie do środka. Doktor Doom zazwyczaj siedzi na nim wysłuchają meldunków. Tak naprawdę nie otrzymywał tu najważniejszych informacji tylko głównie pełniła ta sala rolę reprezentacyjną.

W ciszy podążał za mężczyzną, nie myśląc nawet o nieznajomej spotkanej w Pradzie. W ogóle niewiele myślał o wszystkim, rozglądając się po sali tronowej. Nadal ubrany w strój z charakterystycznym F4, zupełnie nie pasował do tego otoczenia pełnego przepychu i pewnej dostojnosci, której naprawdę nie lubił. Pompatyczna dekoracja była zupełnie nie w jego typie. Uśmiechnął się lekko do Monocle'a, dając mu znać, że ogarnia zasady i zaraz zerknął na tron. Wielki tron godny Elżbiety, pani królowej Wielkiej Brytanii i innych angolowych rzeczy. Chociaż... Czy Elżbieta nie wyglądałaby źle na takim tronie? Właściwie na tym się skupił, nie mając na razie żadnych poleceń od swojego zwierzchnika.

Doktor Doom siedział wygodnie na tronie i przyjmował audiencje. Właśnie przyjmował kandydatów na przejęcie ziemi pod uprawę w Latverii.  Musiał się skupić na rozwoju gospodarki swojego państwa,  a szczególnie żywności, by nie dochodziło do klęsk głodu niczym w Azji podczas panowania reżimów totalitarnych. Dobra gospodarka rolna to podstawa.  Nie miał zamiaru tworzyć pańswowych gospodarstw rolnych. Wolał rozdać te ziemie swoim ludziom i po prostu ściągać podatki. Nie chciał ich sprzedawać, bo podczas przetargów jakimś cudem mógłby zainterweniować zagraniczny kapitał,  a jemu zależało na zamożności Latverian. Wszelkich przyszłych właścicieli ziemskich chciał nowocześnie wyposażyć w to co miał Fortunov i chował przed ludem,  oraz to co sam zaczął tworzyć. Doom był samolubny,  ale był też inteligentny, więc wiedział,  że takie postępowanie da mu prędzej czy później duże korzyści. Faktem było,  że kapitalistyczny system prezydencki USA zwyciężył nad komunistycznym systemem nomenklatury partyjnej wprost z ZSRR, a więc idąc tym tokiem rozunowania powinen bardziej naśladować postępowania ekonomiczne USA.
Gdy skończyli się jego poddani przyjmowani na audiencje do sali przybyła grupa interesujących osobników. Victor był bardzo zadowolony z swojej sytuacji. Oto w tej właśnie chwili brak jego miłości i przyjaciel jego wroga tkwił w jego sidłach.  Mógł go wykorzystać jak tylko chciał. A pomysłów miał setki, a nawet tysiące. Ale jednego był pewien: młody Storm musi zginąć.
Odpoczywał na tronie oczekując, aż podejdą by podziwiać jego majestat i przedstawić to co mają do zaoferowania.

Victorowi pod maską powoli podnosiły się kąciki ust w uśmiechu czego oczywiście nikt nie widział. Cieszył się niezmiernie z tego faktu, że to oni ubiegają się o jego uwagę. Właśnie tego oczekiwał on i jego olbrzymie ego. Dalej oparty wygodny o wielki tron nie ruszał się z miejsca. Tylko zaczął powoli swoim gościom w ich sprawie.
-Doktor Doom nie potrzebuje pomocy. Doktor Doom może z niej skorzystać. Będziecie użyteczni w moich planach.
Potem się przyjrzał Stormowi. Co mógłby z nim zrobić. Tak wiele możliwości. Tak dużo do wyjaśnienia.
-Co z nim uczyniliście? Dlaczego nie chce mnie zabić? A raczej pytanie winno brzmieć: dlaczego jest jeszcze żywy? Rozumiem również, że wasza "pomoc" nie jest bezinteresowna.
Czy może pojęliście jak wielkim jestem geniuszem i zostajecie moimi poddanymi?

Doom słuchał słów pary zbrodniarzy. Widać było, że nie tylko on miał duże ego podkreślając swoje zasługi. Jednak może nie, aż tak duże ego i mniemanie o sobie, bo w końcu pokłonili się przed Doomem, oraz złożyli mu propozycję służenia de facto. Problem który przedstawił Monocle nie wydawał się dla Victora niczym poważnym. Johny Storm był przyjacielem Reeda Richardsa, a więc musiał umrzeć. Przyjaciel mego wroga jest mym wrogiem tak rozumował Doktor Doom. Chciał go wykorzystać do maksimum kilku akcji.
-Do jego krwiobiegu wpuścimy nanoboty, które będą przechowywać w sobie śmiertelną dawkę jakiegoś narkotyku. Gdy umrze podczas służbie nam one się aktywują i ujawnią, że był pod wpływem niszcząc jeszcze bardziej PR Fantastycznej Czwórki. Oni musza upaść. Niech lud USA ich rozszarpie i znienawidzi niczym cała ludzkość Adolfa Hitlera.
Zastanowił się nad ich wymaganiami. Nie czekając długo dał im odpowiedź.
-Tak długo jak będziecie wypełniać moją wolę tak długo otrzymacie ochronę w Latverii i inne udogodnienia.

Doktor Doom był zadowolony z przebiegu rokowań, a raczej wyznania mu wierności przez przybyszy. Nie chciał dłużej przedłużać tej rozmowy, lecz wolał przejść do konkretów. Wstał z wolna ze swojego tronu. Roboty otworzyły przejście do następnych pomieszczeń ukazując drogę gościom. Vcitor również się tam udał. Kiedy zszedł z podwyższenia zwrócił się do nich.
-Idźcie za mymi tworami. One wskażą wam drogę gdzie poddamy naszego "przyjaciela" operacji.
Następnie dumnym i ciężkim krokiem przeszedł przez drzwi.
z/t