Metryka: Charles Francis Xavier.
Płeć: Mężczyzna.
Wiek i Data Narodzin: 13 lipca 1940 (74 lata).
Pochodzenie: Stany Zjednoczone.
Rasa: Mutant.
Profesja: Założyciel i dyrektor Instytutu Xaviera dla utalentowanej młodzieży.
Wzrost: 182 cm.
Waga: 80 kg.
Pseudonim/Tajna Tożsamość: Profesor X.
Jawność Tożsamości: Wszyscy wiedzą, że Charles to Charles, ale tylko najbliżsi są świadomi jego telepatycznych mocy.
Przynależność: X-Men.
Słabości: Paraliż nóg | Druga – ciemna strona jego osobowości | Po zbyt intensywnym używaniu zdolności (np. wielogodzinnym używaniu cerebro/walce z wieloma telepatami, itd.) możliwe skutki uboczne od migreny, aż po śpiączkę. [W zależności od uznania MG]. | Niebezpieczeństwo kontuzji lub zerwania mięśni ze ścięgien podczas podnoszenia przesadnych ciężarów. [Tych wykraczających poza 150 kg]. | Mniejsza efektywność wobec osób z rozdwojeniem jaźni/skrajnie spaczonym umysłem. | Jego największe Nemesis, z którym nie może się rozliczyć - Magneto. | Nadmierna troska o swoich podopiecznych, przez którą profesor jest w stanie rzucić wszystko i spełnić żądania choćby i samego diabła, byleby uratować tego, na kim mu zależy.
Fizjonomia: Po odmłodzeniu zmianie uległ nie tylko charakter Charlesa, ale także (i to przede wszystkim!) zmieniła się jego aparycja. Przeprosił się z dawno utraconymi włosami, które w postaci bujnej czupryny wróciły na jego głowę. W zależności od sytuacji pozwala rozlewać się włosom długimi pasmami w brązowych odcieniach wzdłuż twarzy lub zaczesuje je starannie i elegancko. Powitał też dawno utracony nawyk zdmuchiwania niesfornych pasemek z twarzy i – co nie powinno nikogo dziwić – zaczął namiętnie dbać o stan swej grzywy. Dodatkowo zapuścił brodę. Twarz o nielicznych, aczkolwiek widocznych zmarszczkach (zwłaszcza w okolicach oczu i ust), okrągłej szczęce i pełnych policzkach wskazuje, że Profesor ma na karku ponad trzydzieści lat. Może jest nawet blisko czterdziestki? Ciężko stwierdzić, gdyż spojrzeniem lazurowo-szafirowych oczu z turkusową nutką, w których wesoło trzaskają iskierki, a czasem i diabełki fikną koziołka, speszyłby niejednego, pełnego życia małolata. Mężczyzna zaczął częściej pojawiać się na siłowni, czego pierwsze efekty pojawiły się dość prędko. Mimo sparaliżowanych nóg, wrócił do bardzo dobrej kondycji fizycznej, której namacalnym dowodem są chociażby ładnie zarysowane bicepsy i estetyczna, delikatna kratka na brzuchu zakończona lekką V-ką. Zachował nienaganną od zawsze prezencję; wyprostowaną, wyrażającą pewność siebie i umiarkowaną dumę pozycję, spiłowane z pedantyczną dokładnością paznokcie i zadbane dłonie.
Poważnego przeobrażenia (chociaż lepiej będzie użyć słowa: „urozmaicenia”) nie uniknęła także garderoba Xaviera. Koniec z dziadkowymi garniturami (nawet jeśli szykownymi!). Czas na mniej formalną elegancję tam, gdzie to możliwe. Dopasowane spodnie jeansowe w kolorze standardowym albo czarnym, wyprofilowana koszula z podwiniętymi rękawami, odpowiednio dobrany naszyjnik ze srebra. To tylko jeden z wariantów wśród takich perełek, jak chociażby liliowy sweterek czy skórzana kurtka, której nie powstydziłby się rasowy badboy. Marynarki? Płaszcze? Dresy? Oksfordy? Angielki? Monki? Botki? Mokasyny? Czyżby Charles był modnisiem? A może ładnemu (i młodemu!) we wszystkim ładnie? Po cóż się ograniczać, skoro już dostało się tę drugą młodość.
Cechy Charakteru: Złożoność charakteru tego człowieka zależy nie tylko od jego doświadczeń, ale też od potężnego umysłu, który w przypadku niejednego telepaty potrafi płatać niezłe figle. Postarajmy się w tym nie zgubić.
Empatyczny altruista – tak najprościej byłoby określić Charles’a. Od zawsze widział i słyszał – dosłownie i w przenośni – więcej niż inni. Jest siewcą pokoju o bardzo precyzyjnie określonym kodeksie postępowania. Zawsze stawia na dyplomacje i rozwiązania pokojowe. Jest lojalnym towarzyszem, idealistą, dla którego nie ma wartości większych niż miłość, przyjaźń i dobro pokazywane drugiemu człowiekowi. Xavier głęboko wierzy w to, że dzięki dobrej woli można zmieniać świat na lepsze. Chce dla każdego jak najlepiej. Jest zdecydowany, pewny siebie i nastawiony na realizację celów. Mężczyzna wrażliwy, ale i rozsądny. Sięga gwiazd, pewnie stąpając po ziemi. Panuje nad swoimi emocjami w sposób mistrzowski, chociaż nie zawsze, o czym będzie trochę później. Naturalny lider, charyzmatyczny przywódca – rozsiewa wokół siebie fluidy, które sprawiają, że i bez wspomagania się telepatycznymi zdolnościami, potrafi zjednać sobie wielu ludzi. Jest bardzo wyrozumiały i zawsze stara się rozgryźć problem jako całość, a nie tylko powierzchownie. Jest bardzo zaangażowany w życie swoich podopiecznych, stara się, by zostali nie tylko wytrenowani, ale i wychowani w konkretnych wartościach.
Niestety, potężny umysł telepaty sprawia, że boryka się on też ze swoją ciemną stroną. Częścią osobowości, którą ukrywa przed samym sobą, a która w ekstremalnych sytuacjach potrafi się objawić. Mimo wiary w szczerość i uczciwość, Charles jest bardzo skrytym człowiekiem. Ma pewne kompleksy, które sprawiają, że lubi kreować rzeczywistość wedle własnego uznania, zatajając niektóre mniej lub bardziej niewygodne fakty. Często można odnieść wrażenie, iż mężczyzna ma o sobie przekonanie nieomylnego. Bardzo zależy mu na przekonaniu drugiej osoby do swoich racji i mimo tego, że wystrzega się takich czynów, na przestrzeni długiego życia zdarzało mu się zmuszać innych do swoich przekonań, okrajając ich wolną wolę. Uwielbia mieć wszystko dobrze zaplanowane i pod kontrolą, a kiedy coś wymyka mu się z rąk wpada w szczególny rodzaj cichej paniki, ciemna strona bierze górę, a mężczyzna zaczyna postępować irracjonalnie. Zdarza mu się nadużywać swoich wpływów i mocy dla osiągnięcia celu – zwłaszcza jeśli na czymś chorobliwie mocno mu zależy.
Akta Biograficzne: Spektakularna historia telepaty rozpoczyna się tak naprawdę jeszcze przed jego narodzinami, kiedy to w łonie matki rozpoznaje zagrożenie we własnym bliźniaku i rodzącą się mocą swojego umysłu próbuje doprowadzić do jego poronienia. Rok 1934 – na świat przychodzi Charles Francis Xavier – syn doktora Briana (naukowcy nuklearnego) i Sharon Xavierów. Po śmierci męża, Sharon wiąże się ponownie z innym mężczyzną; dla dobra Charlesa. Jej wybrankiem okazuje się dr Kurt Marko - przyjaciel zmarłego męża kobiety. Wybór okazuje się tragiczny. Kurt znęca się nad żoną i swoim synem - Cainem Marko. Faworyzuje już wtedy piekielnie zdolnego Xaviera, przez co prowokuje nienawiść własnego syna względem telepaty. Moce chłopaka dają o sobie znać już w okresie wczesnego dzieciństwa. W wieku 9 lat zaczyna nieświadomie wchodzić do umysłu swej matki, by złagodzić jej ból. Telepatia młodego Charlesa staje się coraz silniejsza, jednakże wrodzona empatia i samodyscyplina pozwalają mu na opanowanie mocy. W roku 1944 poznaje swoją przybraną siostrę Raven, wydarzenia lat późniejszych sprawiają, że ci stają się sobie bardzo bliscy.
Rok 1948 – szesnastoletni Charles zostaje honorowym studentem Harvardu (kończy uczelnię z wyróżnieniem). Pozostaje na miejscu, prowadząc badania. Otrzymuje tytuł doktora nauk w zakresie psychologii i antropologii, a przede wszystkim genetyki i biofizyki. Naukę kontynuuje na Oxfordzie w Anglii, gdzie odbiera habilitacje i w końcu tytuł profesorski. Przyjmuje także etat wykładowcy genetyki na tym uniwersytecie.
Charles wraca do Stanów Zjednoczonych, gdzie w roku 1961 poznaje Erika Lehnsherra - stają się najlepszymi przyjaciółmi. Dzielą nie tylko wspólne zainteresowania i pasje, łączy ich też jeden cel, chociaż od samego początku dążą do niego własnymi drogami. Xavier pomaga przyjacielowi w pewnym stopniu uporać się z demonami przeszłości. Spędzają razem coraz więcej czasu, dyskutując na tematy poważne; geopolityczne, gospodarcze, dotyczące przyszłości mutantów i wyższych wartości oraz te (teoretycznie) mniej istotne; tricki szachowe, estetyka, ulubione wino. Łączy ich też wspólne poczucie humoru, co nie ulega zmianie nawet w późniejszym okresie, kiedy los doprowadza do konfliktu między nimi.
W roku 1962 dwójka przyjaciół bierze bezpośredni udział w walce, do której dochodzi na Kubie. Erik powoduje tragiczny wypadek (w skutek którego Charles doznaje paraliżu), przyjmuje imię „Magneto” po zabiciu Sebastiana Shawa przed czym Profesor nie może (albo nie chce?) go powstrzymać. Lehnsherr odchodzi wraz z Raven i resztą mutantów, co doprowadza telepatę do załamania nerwowego, głębokiej depresji i stanów paranoidalnych – wszystko bardzo zintensyfikowane przez jego potężny umysł. Xavier znika ze świata na prawie trzy lata. Rozrzutnie korzysta z rodzinnego majątku. Winą za taki obrót spraw obarcza właśnie Erika – został przez niego zdradzony, opuszczony, obdarty z godności, pozbawiony czucia w nogach i jeszcze odebrano mu tych, których kocha.
Momentem przełomowym okazuje się poznanie młodziutkiej Jean Grey – rudej, cwanej i wygadanej dziewczynki o wielkiej mocy, która potrzebuje ratunku. W Charlesie ponownie wybucha ogień dający mu siłę do działania. Ratuje dwunastolatkę przed nią samą po tym, jak ta absorbuje stan i uczucia towarzyszące jej umierającej koleżance. Jean staje się pierwszą podopieczną Xaviera, który niedługo potem zamienia swoją posiadłość na Instytut dla utalentowanej młodzieży. (Xavier’s Institute for Gifted Youngsters). Od tego czasu, otoczony mutantami, z misją, którą jest działanie na rzecz pokoju na świecie, angażuje się Profesor w ogrom inicjatyw obywatelskich wysokiego szczebla. Telepata trzyma dłoń na pulsie, obserwuje poczynania Magneto. Między uczniami jego szkoły, a członkami organizacji „Bractwa Mutantów” dochodzi niejednokrotnie do starć. Charles nie widzi w tym przyszłości i ciągle stara się osiągać swoje cele na drodze pokoju. Angażuje się w sprawy rządowe, gdzie na niejawnych posiedzeniach rozprawia o równości ludzi i mutantów. Tymczasem media kreują wizerunek Erika, jako najniebezpieczniejszego terrorysty na świecie. Właściciel Instytutu staje się oficjalnym symbolem światowego pokoju i zgody pomiędzy ludźmi, a mutantami.
Starania i ideały Xaviera wydają się z dnia na dzień coraz bardziej odrealnione. Telepata, mając dostęp nie tylko do tajnych informacji, ale też bezpośrednio do świadomości ludzi, zdaje sobie sprawę, że eksterminacja mutantów staje się realną wizją przyszłości. Obawy te potwierdza w czasie późniejszym nie tylko monitorujące go CIA i zaczątki programu WideAwake, ale też rodzący się projekt Sentinel. Nawet po wtargnięciu służb do Instytytu, Charles stara się stawiać na dyplomację.
Po kolei spełniają się wszystkie obawy Profesora – odpiera ataki na szkołę dla mutantów, projekt robotów zabójców zostaje niemal ukończony, rząd pracuje nad ustawą dotyczącą rejestracji mutantów. Mężczyzna czuje się winny przez brak wcześniejszej reakcji. Po raz pierwszy poddaje swoje metody wątpliwościom. W tym momencie w jego życiu pojawia się ponownie Erik – bynajmniej nie jako wróg. Oferuje mu drugą młodość. Choć z początku nieprzekonany, pod naciskiem Magnusa oraz własnych lęków, Charles decyduje się na spotkanie z Alphą. Potrzebuje zdrowia, by móc bronić tego, co kocha.
Sytuacja zaognia się jeszcze bardziej, telepata dowiaduje się, że rozmowy dotyczące całkowitej likwidacji mutantów ze społeczeństwa już trwają. Nie chcąc popełnić błędów przeszłości i stracić ponownie wszystkiego, na czym mu zależy, Profesor przewartościowuje hierarchię życiowych celów…
Potencjał Bojowy:
Siła: 1/2/7 (do 150 kg)
Szybkość: 1/2/10 (5 km/h)
Zręczność: 3/3/6
Wytrzymałość: 3/3/5
Zdolności Bojowe: 3/4/5
Regeneracja: 1/1/8
Celność: 3/4/6
Inteligencja: 4/5/5
Wyposażenie:
Broń: Paralizator, glock 19.
Pancerz: Brak.
Plecak/Ekwipunek Podręczny: Komórka.
Przechowalnia: Wszelakie śmietki techniczne z Instytutu.
Lokum: Instytut w North Salem.
Środek Transportu (jeśli dotyczy): Wózek! | X-Jet | Limuzyna
Pieniądze: Niesprecyzowany ogromny majątek rodzinny.
Moce:
Xavier jest nie tylko uznanym telepatą poziomu Omega. Uchodzi też za najpotężniejszy umysł na ziemi, co niejednokrotnie udowodnił. Ma też doświadczenie, z którym mało kto może się równać. Stąd też szereg umiejętności, takich jak:
- tworzenie iluzji; może wpływać na umysł/umysły innych i sprawiać, że dane jednostki doświadczają czegoś, co tak naprawdę się nie dzieje
- telepatyczny kamuflaż; może schować siebie i innych przed innym telepatą oraz przed wzrokiem innych mutantów/ludzi
- tworzenie połączeń telepatycznych; osobiste kanały przekazu z drugą osobą, którymi można się porozumiewać
- kontrola umysłu; może naginać wolę innych osób, usypiać je, zatrzymywać
- przeniesienie umysłu; umiejętność umieszczenia świadomości w innym ciele i używaniu go jak swojego
- zmiana/wymazywanie wspomnień; może kształtować osobowość drugiej osoby poprzez manipulowanie jej wspomnieniami lub wymazywanie ich
- tworzenie blokad umysłowych; wzmacnia umysł danej jednostki, aby był zdolny bronić się przed wpływem innych telepatów
- pociski psioniczne; wywoływanie paraliżującego bólu bez rzeczywistej krzywdy fizycznej
- projekcja astralna; przez krótki czas może jawić się w formie astralnej i rozmawiać z innymi
- wykrywanie; wyczuwa obecność innych istot na ogromne odległości
- absorpcja informacji; potrafi bezinwazyjnie wejść do umysłu drugiej osoby, pobrać te informacje, które go interesują i wyjść
- przekazywanie informacji; może zaszczepić innemu umysłowi ogromną ilość wiedzy
- może sprawić, że umysł oszuka ciało, uwalniając np. nie 25-30% siły mięśni, ale i 90, jednak wiąże się to z bardzo poważnym ryzykiem
Opanowanie Mocy: 5/5/5
Zasięg mocy: 6/8*/9 || do 400 km.
* przy użyciu Cerebro
Umiejętności:
- odbyty trening militarny
Informacje Dodatkowe:
- uwielbia tajskie żarcie
- świetnie gra w szachy
Indeks 
