Gabinet Claya Quartermaina

Becca szybko poprawiła ubranie. Żałowała, że nie dane jej było dokończyć lodów z Kapitanem. No nic. Zje je sam, ewentualnie z tą szaloną właścicielką baru. W końcu Steve kochał lody orzechowe. Upewniła się, że wygląda dobrze. Było coraz cieplej. Najchętniej rozebrałaby się do stroju kąpielowego (bo przecież nie do bielizny), ale nie wypadalo tak paradować po bazie TARCZY. W wieżowcu znalazła się bardzo szybko, mimo korków na ulicach i ogólnego ruchu. Ciągle zastanawiała się co za zadanie tym razem zostanie jej przydzielone. Ewentualnie czy coś przeskrobała. Ta druga opcja odpadała. Niczym ostatnio nie zawiniła. Nie zawaliła również żadnej misji. Z cichym westchnieniem przecisnęła się przez innych agentów. Praca jak praca. Trochę roboty w terenie i masa w biurze. Raporty, wszelkie papiery. Co jak co, ale tym Becca zajmowała się sumiennie. W każdym razie, w końcu doszła do drzwi biura. Wygładziła raz jeszcze koszulę, odgarnęła kosmyki włosów za ucho. Chciała prezentować się jak najlepiej przed przełożonymi. Liczyła również na niedaleko awans, a do tego musiała dużo pracować. Być może to, co czekaj ją po drugiej stronie, okaże się przepustką do dalszej kariery?
Zapukała w drzwi i odczekała, aż ktoś ją zaprosi. Wkroczyła do środka po jakimkolwiek znaku, że może to zrobić. Wyprostowała się niemal na baczność.
- Dzień dobry. Agentka Barnes, zgłaszam się na miejscu, zgodnie z rozkazem.

Barnes usiadła na fotelu przed biurkiem. Ważne i naglące zadanie. To brzmiało poważnie. W tym momencie na Becce spoczywała ogromna odpowiedzialność. Nie mogła zawieść. I nie zawiedzie. Zrobi wszystko co w jej mocy, by wykonać powierzone zadanie.
Uważnie przyjrzała się pokazamu zdjęciu. Wyłapywała każdy szczegół. Nawet ten nieistotny.  Szczególnie skupiła się na rysach twarzy mężczyzny. Po upewnieniu się, że wszystko zapamiętała, przeniosła wzrok na nagrania. Facet zaszył się gdzieś w Nowym Jorku. Na jego nieszczęście został rozpracowany. Tak kończy się nieostrożność. Kamery, podsłuch. TARCZA dysponowała tym wszystkim i wykorzystywała to.
- Zrozumiano. - Kiwnęła głową i przeniosła wzrok na broń, która niespodziewanie pojawiła się tuż obok. Słuchając kolejnych słów przełożonego, wzięła w dłoń ów pistolet i przyjrzała się z bliska.
-   Owszem. Czy znamy obecne położenie celu oraz czy jest coś, co powinniśmy o nim wiedzieć?