Opuszczona fabryka

Lecąc nad miastem, Johnny widział wiele wspaniałych miejsc. Kluby, restauracje...nawet ten cholerny Central Park! Gdyby nie fakt, że dostał niepokojący sygnał z jednej z opuszczonych fabryk, pewno teraz szalałby na parkiecie z jakąś miłą, ładną panią i może ta noc byłaby...ekscytująca dla płomiennego chłopaka? W końcu, która zdrowa na umyśle kobieta, odmówiłaby mu odprowadzenia do domu, a potem do łóżka? Musiałaby chyba być ślepa albo ewentualnie być jego siostrą. Nie żeby chciał iść do łóżka ze Sue, nie był jakimś zboczeńcem. Po prostu jej odmowa by go nie zdziwiła. I tyle.
Z gracją wylądował na środku fabryki i podparł się pod boki, rozglądając wokoło.
- Upiornie. Powinni tu nakręcić następną część Resident Evil. O, nawet rekwizyty przygotowali. - Uniósł dłoń, żeby oświetlić sobie znalezisko, które zgrzytnęło mu pod butem. Strzykawka, a jakżeby inaczej. Westchnął ciężko, odkopując przedmiot gdzieś poza zasięg wzroku.
- Następnym razem zostanę twarzą walki z dragami. Sue będzie ze mnie dumna. Może Spider-Man da się przekonać do kampanii przeciw młodym dealerom i ćpunom? - Mruknął cicho, idąc zaraz w głąb fabryki. Z każdym krokiem czuł się bardziej jak w Resident Evil. Następnym razem przekona Bena, żeby obejrzeli My Little Pony, jak będzie wiedział, że wyląduje w takiej scenerii. Nie żeby się bał. Był raczej...zniesmaczony fakt, że może na niego skądś wyskoczyć zombie czy coś.

Mamrotał coś jeszcze o paskudnej aranżacji wnętrza, powoli rozglądając się wokoło. Jakby wyskoczyły na niego zombie...to byłoby średnio przyjemne. W końcu, te ich zgniłe skóry i dziwne wydzieliny. Bleh. Ruszył więc dalej, starając się nie nadepnąć na żadną pozostawioną butelkę czy strzykawkę. Nie chciał też przypadkiem wejść w ciało jakiegoś narkomana. W końcu nie takie rzeczy się już działy. Zastanawiało go co mogłoby spowodować, że dostał wezwanie. Przecież nikt nie wzywa takich fajnych superbohaterów aby ratowali jakiegoś pijaczka czy rozbili nastoletni kartel narkotykowy. Od takich spraw było S.H.I.E.L.D, nie poważni herosi na miarę dwudziestego pierwszego wieku. Swoją drogą, stwierdził nagle, że fajnie byłoby spotkać pierwszego Human Torcha. Może ten powiedziałbym mu kilka przydatnych rzeczy? Jeśli nadal żyje, oczywiście.
Zauważył błyszczącą rzecz i ruszył w jej stronę, zaintrygowany tym zjawiskiem. Kawałek szkła? Może jakieś źródło światła?
Skoro ciekawość jest pierwszym stopniem do Piekła, Johnny właśnie stał na ruchomych schodach zmierzających w dół.

Nie jego wina, że światełko wyglądało naprawdę zachęcająco. Było w końcu takie świetliste! I to mogło być coś innego niż sądził. Czy coś. Susan wiedziałaby jak określić jego wybryki, aby to brzmiało mądrze i sensownie. Skrzywił się nieznacznie, kiedy zobaczył swojego przeciwnika.
-Serio? Kto ci wymyśla te teksty, glonojadzie?- Westchnął ciężko, zaraz jednak dostrzegając niebezpieczeństwo. Woda mogła mu zaszkodzić, nawet poważnie. Poza tym...jakby było jej za dużo, pojawia się pewien problem. Storm nie umie pływać. Nie tak naprawdę. W basenie każdy jest chojrakiem, ale jeśli chodzi o głębsze wody...Trochę to mogło go przerosnąć.
- Flame on! -Zapłonął, od razu wzbijając się aż pod sam dach fabryki, aby złapać solidną deskę i rzucić ją w stronę wroga. Podejrzewał, że płomienie na nic się tu nie zdadzą.

Flame on - zostaje w oryginale, bo inaczej traci swój blask

Korzystając ze swojej szybkości, postanowił zostać przy tradycyjnych unikach aż do zmęczenia przeciwnika. W normalnych warunkach mógł wytrzymać płonąc siedemnaście godzin. W tych? Może dziesięć. Wystarczająco chyba aby zmęczyć wroga, prawda? Dla pewności wolał go też zdekoncentrować i zaczął miotać w niego płonące kule. Ledwo kilka, ale chyba wystarczająco aby odrobinę go rozkojarzyć. Trzeba przyznać, że Johnny działa jak magnes na kłopoty, a może one na niego? W każdym razie stwierdził, iż najlepiej będzie zasypać wroga deskami, dlatego też próbował naruszyć konstrukcję tak aby ta zawaliła się na łeb Hydro Manowi. Przy okazji aby jego samego uniknęła taka głupia śmierć. Najważniejsze aktualnie dla niego było jedno: nie dać się trafić wodą ani złapać, bo wtedy po płomieniach, przynajmniej dopóki nie wyschnie.

- Co do...-Zaczął niezbyt przyjemnie, widząc jak Hydro Man i jego woda zaczynają pełznąć po ścianach i zasłaniać wyrwę. Więc...ucieczka odpadała. W końcu, jakby przeleciał przez wodę, na pewno zaraz po tym zniknęłyby płomienie, a on sam spadł z niezbyt ciekawej wysokości. Wziął głęboki wdech, starając się coś wymyślić. Miał tylko ogień, a to trochę lipa przy kimś kto rządzi wodą.
Uderzony w plecy ciężkim fragmentem dachu, podniósł się zaraz powoli. Nie mógł zbyt szybko tego zrobić. Dostrzegł jednak spadającą na niego wodę. Z góry. I co teraz? Zapłonął na nowo, próbując wykonać jakiś unik, aby uniknąć tafli wody. Nawet wyciągnął przed siebie ręce, nagrzewając powietrze wokoło, aby nie spadła na niego woda jako taka, a stała się parą wodną.

Utrzymanie takiego stanu rzeczy było więcej niż męczące. Musiał zredukować własną energię, cały możliwy ogień kierując do rąk, aby utrzymać to tak jak było, bez ryzyka zbyt szybkiej utraty energii. Już ciężko szło mu skupianie się na tym co robił. Spojrzał na Hydro Mana, który wzniósł się aż po dach. W obliczu tafli wody, samo wytworzenie pary mogło być bezskuteczne. Zapłonął na nowo, podlatując wyżej i starając się zostać w ruchu, podgrzewając wroga co chwila w inne miejsce. Tak nie mógł go trafić. Chyba. Nie interesował się nigdy zasięgiem mocy wodnych przeciwników.

Zdążył tylko powiedzieć coś, co kompletnie nie nadaje się do przytoczenia, kiedy runęła na niego woda. Stracił rachubę po kolejnym uderzonym przedmiocie. Teraz wreszcie dokładnie czuł każdy mięsień swojego ciała i każdy ruch, kiedy owe mięśnie wołały o pomstę do nieba. Rozpaczliwie musiał brać wdechy, kiedy miał na to szansę, a tych szans Hydro Man nie dawał mu dużo. W dodatku czuł się potwornie zmęczony zabawą z mocą.
Kiedy wylądował wreszcie na ziemi, zgarnął trochę krwi na rękę, aby pozbyć się jej z twarzy. Nie miał czym zatamować krwawienia, a przedmioty wokoło były tak brudne, że wolał nie ryzykować żadną gangreną czy czymś w ten deseń.
Podniósł się powoli z ziemi, wypluwając z ust wodę i zaraz patrząc na szkiełko, jakie go tu przyniosło. Naprawdę? Byle szybka? Jęknął głośno, naruszając mięśnie, chcące jedynie teraz odpocząć w ramionach jakiejś uroczej kobiety albo Spider-Mana. Rozejrzał się za wrogiem, nie chcąc się dać zaskoczyć. Bez mocy był...w sumie tylko człowiekiem, ale miał nadzieję, że wewnętrzna temperatura szybko go osuszy.

Najgorsze w odzyskiwaniu płomieni było to, że na początek musiał wyschnąć, a dopiero później wrócić do swojej temperatury i na nowo zapłonąć. Bardziej niż marcowy chłód, uderzyła w niego różnica w cieple. Wewnętrznie nadal był z niego gorący chłopak, ale na zewnątrz ledwo odzyskiwał naturalną temperaturę dla siebie, która oscylowała gdzieś w granicy wysokiej gorączki w zwykłych warunkach. Gdyby tylko odzyskał moc, mógłby poświęcić trochę energii i stąd wylecieć, ale nadal płomienie nie chciały do niego wrócić.

Spojrzał zaraz na mężczyznę, który wszedł i odruchowo zmrużył oczy, cofając się o krok w tej wodnej pułapce. Potrzebował chwili aby go skojarzyć, ale kiedy już wiedział z kim ma do czynienia, zacisnął zęby, starając się jakoś tam swoim wewnętrznym ogniem przyspieszyć proces schnięcia.

- Ciężko nie pamiętać, Monocle. - syknął, mierząc go wzrokiem. Jego własne, niebieskie oczy wyrażały jawną niechęć względem mężczyzny.

- Nie było ci wygodnie w celi? - Z tego co pamiętał, wsadzili tego gościa do więzienia i to dostał dobre kilka lat, dokładnie nie wiedział, nie interesowało go to, ale raczej tak szybko by nie wyszedł.

Może nie drażni się osoby mającej przewagę, ale mowa o Stormie. Gościu drażni nawet Dooma, kiedy tylko ma okazję, ochotę i… w sumie przy każdym spotkaniu. Tak będzie najkrócej i najszybciej określona ta sytuacja. Uderzył zaraz o ziemię całym swoim ciężarem i zaraz podniósł głowę, odwracając się żeby spojrzeć na Hydro Mana.
-Może ostrożniej? To pierwsza randka, nie należy tak szaleć z BDSM od razu. - zlustrował spojrzeniem swojego przeciwnika. Czuł, że temperatury powoli się normują. Wystarczyło wytrzymać chwilę, może nieco dłużej i byłby w stanie się bronić. Jakoś.
- Fatalnie dobierasz przyjaciół. Podczas rozmów pewno sporo leje wody, co nie? Z takim nie pogadasz. - westchnął, wycierając krew z twarzy, możliwą do pojawiania się po tym jak uderzył o ziemię. W końcu, samo uderzenie mogło na nowo rozwalić łuk brwiowy. Nie zamierzał jednak tracić swojego podejścia. W końcu jeszcze tylko trochę i będzie mógł podpalić tyłek Monocle’owi. Jeszcze trochę.

- Trochę szacunku, kiedy mówisz o mojej siostrze.- burknął, mrużąc oczy i zaciskając dłonie w pięści. Sue była jego wrażliwym punktem, to nie była żadna tajemnica, głównie dlatego, że ze swoimi mocami, Invisible Woman potrafiła się skutecznie bronić. Niemalże przed wszystkim z czym przyszło im się zmierzyć.
- Chciałbyś, Monocle. Nie będę na twojej łasce. Tym razem odeślę cię do takiego więzienia, że im nie uciekniesz. -stwierdził butnie, masując zaraz uderzone miejsce. Starał się nie dać się dotknąć mężczyźnie i podnieść z miejsca. Nie mógł być tak bezbronny jak w tej chwili. Jednocześnie próbował go uderzyć mocnym lewym sierpowym, przechodząc do walki wręcz, skoro moc nie chciała jeszcze się obudzić.

Uśmiechnął się lekko, widząc jak mężczyzna pada, położony jednym ciosem i zaraz zapłonął, czując znowu swoją wewnętrzną moc. Ogień błysnął radośnie, pokrywając całe jego ciało, kiedy on sam wzleciał w górę. Był zmęczony i nadal obolały, co spowalniało jego reakcje oraz naturalną szybkość. Musiał szybko coś wymyślić, aby stąd wyjść i nie stracić więcej energii, której potrzebował aby latać i płonąć i w ogóle nie stracić przytomności. Jego droga ucieczki prowadziła przez Hydro Mana. Przelecenie nie wchodziło w grę, poza tym nie przelatywał swoich wrogów.Więc musiał albo zastosować znowu sztuczkę z parą wodną albo poszukać innej drogi. Każda z opcji była energochłonna. Wziął głębokich wdech, wybierając drugą. Lecąc z szybkością bolidu Formuły Jeden, jako że nie mógł rozwinąć większej prędkości, zaczął rozglądać się za wyjściem, jednocześnie zamykając Monocle'a w kręgu ognia, aby ten nie zwiał.

Niestety Monocle miał rację. Jako bohater, Johnny mógł odstawić go do więzienia, ale nie zabić. W końcu morderstwo to domena złoczyńców, a on nie był jednym z nich. Zmrużył oczy, widząc odcięte drogi ucieczki i zaraz przeklął niezbyt... miło, szukając mimo wszystko luki. Unikał jednocześnie laserów, nie chcąc zostać trafionym, co było cholernie męczące. W końcu jak utrzymać się w ruchu, jednocześnie płonąc, kiedy energia coraz bardziej siadała? Wziął głęboki wdech, lądując mniej więcej na środku pomieszczenia. Lot go męczył, pierwszy raz w życiu czuł się tak potwornie słabo. Wzmógł płomienie otaczające mężczyznę, aby te zasłoniły mu widok i przez to zlikwidowały mu możliwość poważnego skrzywdzenia bohatera. Jedynym wrogiem więc został Hydro Man. Johnny starał się wytworzyć tyle pary wodnej, aby ta służyła za zasłonę dymną.

Nawet latanie sprawiało mu już trudność, której nie umiał przezwyciężyć. Wziął głęboki wdech, ogarniając szybko pomieszczenie wzrokiem. Miał szansę na ucieczkę przez dziurę w dachu, zanim odbierze mu tę możliwość Hydro Man. Zacisnął zęby, pikując w tamtym kierunku, jednak sama ucieczka mogła być niepowodzeniem, w końcu przez zmęczenie nie leciał tak szybko jak zwykle, a i płomienie przygasły odrobinę, ledwo się tląc na nim. Energia uciekała każdym porem jego ciała, ulatując gdzieś hen daleko.