Misja - kocykowanie. [Flash & Spark]

Dawno dawno dawno... No dobra, wcale nie tak dawno, bo parę minut temu, choć w przypadku Flasha te parę minut mogło się rozciągnąć go kilku godzin lub zmniejszyć do zera skoro naginał czasoprzetrzeń. W każdym razie Wally nie rozumiał jak jak jego najlepszy kuzyn mógł zgubić kocyk. I to nie byle jaki! Ten, który dał mu na ostatnie święta, bo dobrze wiedział, że oboje są zmarźlakami. Dla niego to było nie do pomyślenia, by zgubić tak ważną rzecz.
Nie byłaby to tak nagląca sprawa, gdyby nie fakt, że zaczęły przychodzić zimne dni, w które takie rzeczy jak koc czy gorąca herbata były niezbędne. Tylko dlatego zgodził się pomóc Barry'emu, poświęcając dla niego cały dzisiejszy dzień.
- Pamiętasz chociaż, gdzie ostatnio widziałeś kocyk? Albo kiedy? Mam nadzieję, że nie zostawiłeś go gdzieś na drugiej wojnie światowej albo za sto lat. - skrzyżował ramiona, patrząc na mężczyznę i westchnął cierpiętniczo. Coś czuł, że nie będzie to łatwa misja.

No dobra. Głupim pomysłem było biegać w kocu, powiewając nim niczym peleryną. To był chory pomysł i miał swoje konsekwencje. Paskudne i potworne. Kocyk się zapodział w Speed Force, sam i zupełnie zagubiony w czasie oraz przestrzeni. Oczywiście, że Barry spanikował. To przecież jak stracić przyjaciela w podłym miejscu a grał w gry i wiedział jak to niebezpieczne kiedy się kogoś zostawia samego na polu bitwy. Gotowy zmienić się w zombie i zawładnąć światem, a zombie-kocyk to najgorszy horror świata. Dlatego też od razu zadzwonił po Kida. Jak ratować koc to tylko w duecie.
- Ostatnio widziałem to jak wychodziłem tutaj przez tunel. Czyli krąży niewiadomo gdzie. Gdzieś tam. - Odchrząknął niepewnie i zaraz też spojrzał na niego spod rzęs. Zgubić coś to jedna rzeczy, ale zgubic to w tunelu czasoprzestrzennym? To mogło się zdarzyć tylko Allenowi. Potarł ramiona mimowolnie, było mu już zimno. Paskudnie zimno, a przecież chłodne dni dopiero się zbliżały!

Spark wykonał popularnego facepalma, przesuwając dłonią znowu po twarzy. Kolejne westchnienie wyrwało się z jego ust.
- W tunelu. Super. Czyli może być kiedykolwiek. - chłopa zaczął krążyć w kółko, w zwykłym ludzkim tempie, zastanawiając się co zrobić z tym fantem. Przeszukiwanie każdej sekundy czasu zajmie im wieki i nie miało to większego sensu.
- Dobra. Na początek chyba trzeba będzie przejrzeć zdjęcia z gazet, wszystkie archiwalne numery. Jeśli kocyk się gdzieś zapodział to może na jakimś zdjęciu przypadkowo będzie. - zatrzymał się w końcu i spojrzał na kuzyna.
- Co ci w ogóle odbiło żeby biegać z kocem w czasie? Jak ci było zimno to trzeba było wziąć kurtkę. - nie mógł zrozumieć jak Flash zaryzykował wzięcie ze sobą koca do biegania. I to tego konkretnego koca. No dobra, sam też może by tak zrobił. Ale by przywiązał sobie koc!

No starał się! Nawet mocno trzymał koc, ale najwidoczniej spandex i faktura przedmiotu się nie zgrały i takim cudem stracił swój kocyk, wyrwany albo siłą pędu albo przez złego speedsterasiły działające ogólnie w takim miejscu. Nie chciał go przecież zgubić! Nawet nie wchodziło to w grę.
- Niekoniecznie! Możliwe, że po prostu utknął gdzieś między teraźniejszością, a Wielkim Kryzysem, bo tylko na tej linii próbowałem się poruszać. Możliwe jednak też, że siła odśrodkowa wepchnęła go w jeden z wyłomów, a wtedy może być nawet w... innym świecie? Może w alternatywnej rzeczywistości? - Zaśmiał się nerwowo. Dobra, mógł zostawić koc w domu, ale chciał się poczuć jak Batman. No każdemu się zdarza.
- Ostatnia kurtka spłonęła i ogólnie nie jest poręczna. Przejrzyjmy gazety, może komuś padł na głowę mój koc. Jakkolwiek to brzmi. - Westchnął z rezygnacją. Że też zawsze takie cuda działy się jemu.

W innym świecie. Alternatywnej rzeczywistości. Jeśli tak się stało to kocyk przepadł już na zawsze, za nic w świecie nie będą w stanie go odnaleźć. Wally więc trzymał kciuki żeby tak jednak nie było. Lepiej mieć nadzieję, że kocyk tylko zagubił się gdzieś w czasie, na ich linii czasowej.
- Wiesz, to byłoby całkiem zabawne. Ludzie się ustawiają do zdjęcia i w momencie kiedy to się tworzy, komuś spada na głowę twój koc. - stwierdził z rozbawieniem, nawet lekko się śmiejąc na tą myśl. Miał bujną wyobraźnię i był w stanie wyobrazić sobie zdjęcie, na którym jakiś facet ma na głowie koc Flasha. Zabawny widok.
- Jeśli go nie znajdziemy to nawet nie myśl, że kupię ci nowy. - pogroził kuzynowi, ruszając już biegiem w stronę Biblioteki. Te zazwyczaj miały archiwa ze zdjęciami starych numerów gazet, nawet sprzed kilkuset lat. Zapewne od momentu kiedy wymyślono robienie zdjęć. Może nawet gdzieś się zachowały stare egzemplarze gazet. Pożółkłe i zniszczone, ale jednak.

- I zostawisz mnie bez ultra ciepłego koca? Nie masz serca. - Westchnął ciężko, zaraz biegnąc z nami. Miłosiernie dawał mu fory, a po drodze nawet wskoczył po pączki, bo przecież szykowała się długa wyprawa do innego czasu. Stanął wreszcie obok niego i podsunął mu paczkę ze słodyczami, zaraz biorąc się za czytanie szybko kilku gazet. Można powiedzieć, że widok był co najmniej zabawny, gdy ostrożnie przerzucał strony, aby te nie rozpadły się mu w rękach. Tutaj szybkość nie miała sensu, więc nie pędził. Szkoda przecież starych gazet, czyż nie? Wreszcie westchnął. Tak mogli spędzić całą wieczność!
- A jeśli...sprawdzimy nagrania z dawnych lat? Ktoś mógł zobaczyć koc w dziwnym miejscu. Podobnie jak kiedyś widzieli ludzie astronautę... nie pytaj. - Uniósł ostrzegawczo rękę. To był wypadek przy pracy! Ale co poradzić, skoro był spóźniony na Halloween.

Nie odpowiedział już na ten zarzut bycia bez serca. No prędzej czy później na pewno by Flash dostał od niego nowy koc, ale najpierw trzeba trochę się pogniewać o ten zgubiony. Inaczej byłoby zbyt łatwo.
Kiedy dotarli do biblioteki Wally zauważył, że Barry w międzyczasie załatwił im pączki. Od sięgnął po jednego, częstując się nim. Z rozbawieniem patrzył jak mężczyzna ostrożnie przegląda stare gazety. Sam sięgnął po kasety, na których był zdjęcia jeszcze starszych numerów. Mógł je dosyć szybko przewijać. Aby urządzenie się nie przegrzało. Hamował więc nieco swoją prędkość, by nie zepsuć nic.
- Nagrania to świetny pomysł. Można sprawdzić czy gdzieś nie spadł przypadkiem podczas jakiejś imprezy. Przy filmie pewnie by wycięli kadr, więc to można spokojnie pominąć. - zgodnie ze swoimi słowami przeleciał przez bibliotekę w poszukiwaniu nagrań. Na pewno mieli tu jakieś, z ważniejszych imprez miejscowych. Po chwili był z powrotem obok kuzyna.
- Więęęęc... Udawałeś astronautę? - oczywiście, że musiał zapytać. Stwierdzenie "nie pytaj" sprawiało, że po prostu musiał się dowiedzieć o co z tym chodzi.

Pozwolił mu działać, samemu starając się rozrysować na dostępnych kartkach papieru które przyniósł z biurka pani bibliotekarki swoją trasę. Była jednak bardzo pokreślona, miała pełno nieścisłości, a on sam raz czy dwa zapętlił się sam w czasie, a więc to było bezużyteczne. Wyrzucił kartkę, wracając do szukania igły w stogu siana, a raczej koca w otchłani dziejów.
- To było Halloween. A ja byłem spóźniony, więc musiałem biec. Jakoś tak wyszło, że znalazłem się w złym miejscu i czasie. Akurat wtedy robili zdjęcia, więc wyszło dziwnie. Nie chciałem zmieniać historii ani tworzyć jakiegoś materiału pod film o podróżach w czasie, naprawdę. - Westchnął ciężko. A mówili wszyscy aby nie pędzić na złamanie karku i zapalenie płuc bo grozi to zmianą czasoprzestrzeni!

Zaczął odpalać nagrania, włączając lekkie przyspieszenie. Był w stanie obserwować szybko mijające obrazy, a oglądanie w zwykłym tempie zajęłoby zdecydowanie za dużo czasu. Wydawałoby się, że mieli cały czas dla siebie, ale czasu nie powinno się za bardzo naruszać, więc musieli dokładnie wyłapać moment, w którym kocyk jeszcze istniał. W końcu w każdej chwili ktoś mógł go zniszczyć.
- Halloween? Serio, Barry. I wbiegłeś na robienie zdjęcia jako astronauta? Zobaczysz, że kiedyś nieźle namieszasz w czasie. I będziesz musiał wszystko naprawiać. I pewnie ja będę musiał ci w tym pomagać. - choć jego ton brzmiał nieco karcąco to Wally cały czas się uśmiechał po nosem. Tylko udawał poważnego. Przecież nie będzie karcił kuzyna. Sam miewał głupie pomysły, a hipokrytą nie był.